Aspartaam ​​”mogelijk kankerverwekkend” volgens WHO: hoe gezond zijn de alternatieven?

Het besluit om aspartaam ​​als “mogelijk kankerverwekkend voor de mens” te labelen, kwam er na analyse van drie beschikbare studies door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

He bericht van de WHO veroorzaakte veel verwarring. De disease as partaam ​​die je dagelijks ‘zonder risico’ kan consumeren, verandert immers niet. Iemand van 70 kg nog altijd veilig 14 light-frisdranken per dag consumer.

Bovendien is het helemaal niet zeker dat as partaam ​​bij hogere hoeveelheden kanker veroorzaakt.

Diëtist Michael Sels vermoedt dat veel mensen door de heisa op zoek zullen gaan naar alternatieven. Sommige van die alternatieven zijn (even) veilig als aspartaam, andere kun je beter niet gebruiken.

Stevia is een van de bekendste en meest gebruikte zoetstoffen. He said that he was born with the plant stevia rebaudania, die veel voorkomt in Paraguay en Brazilië.

Coca-Cola bracht in 2013 on cola op de mark die deels gezoet was with stevia. Coca-Cola Life werd een paar jaar later van de markt gehaald omdat de verkoop tegenviel. Veel consumed kloegen ook over een bittere, on prettige nasmaak.

It is ook gefermenteerde vorm van stevia zonder bittere nasmaak. Die gefermenteerde stevia zou volgens de Engelse epidemioloog en voedingswetenschapper Tim Spector “de heilige graal van de zoetstoffen” kunnen worden.

Stevia has an antimicrobial effect. He doodt bepaalde bacteriën en schimmels, wat nuttig kan zijn als je voeding veilig wil bewaren. wetenschappers underzoeken of consumptive stevia ook de bacteriën in je darmen doodt. Sommige studies tonen een gunstig effect, andere tonen negatieve effecten of helemaal geen effect.

“Mensen denken vaak dat stevia beter is omdat het ‘natuurlijk’ is”, zegt diëtist Michaël Sels (UZA). “Nochtans is de hoeveelheid die veilig geacht wordt lager dan bij andere zoetmiddelen. Dat kan een probleem zijn bij kinderen, omdat zij minder wegen dan volwassenen.”

Sacharine is de oudste kunstmatige zoetstof die vandaag gebruikt wordt. De stof werd toevallig ontdekt door of Amerikaanse chemicus Constantin Fahlberg in 1879. Hij vergat na het werk zijn handen te wassen en merkte’s avonds een zoete smaak bij het van een stuk brood. Fahlberg zag meteen het commercieel potentieel. Hij nam een ​​patent en bracht sacharine op de markt.

Opmerkelijk detail: aspartaam, dat andere zoetmiddel, werd ontdekt door een chemicus die aan zijn vingers lekte bij het bladeren door een stapel papieren.

Sacharine werd erg populair in de jaren zeventig en tachtig bij mensen die gewicht wilden verliezen. De stof bevat amper calorieën, maar toch is sacharine ongeveer 350 keer zoeter dan suiker. Een klein sacharine-pilletje kan daarom verschillende suikerklontjes vervangen.

“100 gram sacharine bevat nochtans evenveel calorieën als 100 gram suiker”, zegt Michaël Sels. “Patiënten vinden dat verwarrend als ze de voedingswaarde op een verpakking bestuderen. Het komt omdat je veel minder sacharose dan suiker nodig hebt om een ​​product te zoeten.”

Sacharine werd in jar zestig glinkt aan blaaskanker bij ratten. Dat zorgde voor ongerustheid, al bleek dat achteraf niet nodig te zijn. Onderzoek big mensen toonde geen verhoogd risico.

Sucralose is een kunstmatige zoetstof die gemaakt wordt van suiker. De smaak lijkt daarom sterk op die van suiker, al is sucralose 600 keer zoeter.

Sucralose is erg stable at high temperature. Daarom wordt het vaak gebruikt om te koken of te bakken. Sucralose behoudt ook zijn smaak wanneer je het toevoegt aan hete dranken als koffie of thee.

“Sucralose heeft vooral geboomd door die hittebestendigheid”, zegt Michaël Sels. “And there is no doubt that you will feel good when you are warm.”

Lang werd gedacht dat sucralose je bloed suikerspiegel niet beïnvloedt. Toch kan sucralose wel degelijk glucose pieken veroorzaken, zo blijkt uit een ingenieuze study die vorig jaar verscheen in het prestigieuze tijdschrift Cell. Bij glucose pieken stijgt de bloed suikerspiegel snel, om daarna snel we te dalen. That was vermoeidheid, later in prikkelbaarheid veroorzaken.

“He gaat no altijd om minder hoge glucose pieken dan bij witte suiker of bij product als honing en agavesiroop”, zegt Sels. “Daarom zou ik me niet teveel zorgen maken. Het is wel relevant voor mensen met diabetes, omdat zij hun bloodsucker zo constant mogelijk moeten houden.”

Sucralose blijkt ook een invloed te hebben op de darmflora, al is niet duidelijk of dat negatieve gevolgen heeft voor de gezondheid. Dat zal toekomstig onderzoek moeten uitwijzen.

Erythritol, Xylitol, Sorbitol, Mannitol, Maltitol and Lactitol all together polyolen. Een een voudige vuistregel: als de naam van de zoetstof eindigt op -ol, dan behoort die zoetstof waarschijnlijk tot de polyolen.

Polyolen hebben een ander effect in he lichaam dan suiker. Een deel verlaat het lichaam via stoelgang of urine. There is no word on the door of bacteria in one’s home.

Dat fermentatie processes veroorzaakt bij sommige mensen winderigheid en een opgeblazen gevoel. Polyolen hebben ook een licht laxerend effect. Producten die better than 10% polyolen bevatten hebben daarom verplicht een waarschuwing op het etiket: “Overmatig gebruik kan een laxerend effect hebben.”

“Dat betekent niet dat polyolen gevaarlijk of ongezond zijn”, zegt Michaël Sels. “He betekent wel dat sommige mensen polyolen beter vermijden, als ze merken dat he hun darmen overhoop gooit.”

Polyolen zijn wel giftig voor sommige huisdieren. Geef nooit producten die polyolen bevatten aan je hond.

Er zijn heel wat stropen en siropen die gebruikt worden als alternatief voor witte suiker. Voorbeelden zijn agavesiroop, ahornsiroop, rijststroop, speltstroop en maïsstroop.

I hope that we have this zoetstoffen gezonder zijn dan witte suiker, what volgens michael sels dat klopt niet. “Bij agavesiroop schrijven mensen de kwaliteiten van de plant toe aan de siroop. Dat is total foot. Het is alsof we de heilzame eigenschappen van bieten kunnen toeschrijven aan witte suiker.”

Hetzelfde geldt voor rietsuiker en kokosbloemsuiker: ze hebben een betere reputatie dan het vertrouwde suikerklontje, maar ze veroorzaken dezelfde ongezonde bloedsuikerpieken. En dus kun je ze better links laten liggen.

Fabrikanten beweren soms dat rietsuiker meer mineralen bevat dan witte suiker, maar ook dat is misleidend. “In every kilo there is a zitten mineral that’s also in the enkele kerstomaat.”

Sels vreest dat de negatieve berichten over aspartaam ​​ervoor zullen zorgen dat mensen vaker grijpen naar zogezegd ‘gezondere’ alternatieven als agavesiroop en kokosbloemsuiker. “Dat is geen good idea. This gemiddelde Belg eet al meer dan 100 gram toegevoegde suiker per dag. Dat is dubbel zoveel als de aanbevolen hoeveelheid.”

De beste optie? “Be perk zowel suikers als kunstmatige zoetstoffen. Voeg bijvoorbeeld wat fruit toe aan je yoghurt als je die wat zoeter wil maken.”